مهدی رضایی - گروه عمران
رسول دانشفراز - گروه عمران-دانشکده فنی-دانشگاه مراغه
مهدی دسینه - دانشجوی کارشناسی ارشد

از آبشستگی پایه پل ها بعنوان مهمترین دلیل تخریب پل ها یاد می شود که روش های هیدرولیکی و غیر-هیدرولیکی برای غلبه بر آن مورد اهتمام محققین است. در این تحقیق، از روش نوین و سازگار با محیط زیست برای کاهش طول و عمق آبشستگی در اطراف پایه های پل دایره ای شکل و حجم گودال های ایجاد شده ناشی از برداشت مصالح رودخانه ای استفاده شده است. نظر بر سازگاری مناسب رس و پلی اکریل آمید کاتیونی، با سیستم رودخانه ای و اکولوژی آن، در این مقاله رسوب بستر متحرک در دو دانه بندی مختلف، با پلی اکریل آمید کاتیونی تزریق شده به رس، ترکیب و نتایج آن ها در کاهش آبشستگی در چهار دبی مختلف و با سه عمق گودال بررسی شده است. نتایج حاکی از تاثیر مثبت رس و پلی اکریل آمید کاتیونی در کاهش طول و عمق آبشستگی می باشد. بهترین عملکرد در مطالعه حاضر مربوط به مخلوط رس و ده درصد پلی اکریل آمید کاتیونی است که عمق آبشستگی را نسبت به مدل شاهد به ترتیب به مقدار 24/27 % و 78/46 % برای دانه بندی 6/0 میلی متری و 9/26 % و 18/45 % برای دانه بندی 15/0 میلی متری کاهش می دهد. همچنین طول آبشستگی برای دانه بندی های فوق به مقدار 73/17 % و 22/31 % نسبت به وضعیت اولیه کاهش پیدا کرده است. این مطالعه نشان می دهد افزودن رس و پلی اکریل آمید کاتیونی در کاهش میزان آبشستگی پایه پل ها موثر است.

آبشستگی, رس, پلی اکریل آمید کاتیونی, گودال, پایه های پل