هادی شمسی - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر رفسنجان-رفسنجان-ایران
روح اله صابری - عضو هیئت علمی
حسین علایی - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر رفسنجان-رفسنجان-ایران
پژمان خدایگان - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر رفسنجان-رفسنجان-ایران

در این مطالعه اثر برخی از باکتری های پروبیوتیک گیاهی جداسازی شده از مناطق شور و خشک در کنترل قارچ عامل بیماری گموز پسته و خصوصیات محرک رشدی (PGPR) بررسی شد.۲۰۰ جدایه باکتریایی از ناحیه ریزوسفر و غیرریزوسفر درختان پسته و علف های هرز حاشیه باغات استان کرمان جداسازی شد. تعدا ۳۰ جدایه توانستند حداکثر سطح شوری استفاده شده را تحمل کنند. جدایه های منتخب در آزمون القای واکنش فوق حساسیت مورد ارزیابی قرار گرفتند،. سه جدایه به دلیل مثبت بودن در این آزمون کنار گذاشته شدند و بفیه جدایه ها به عنوان عوامل آنتاگونیست بالقوه مورد مطالعه بیشتر قرار گرفتند. در مرحله اول قابلیت بیوکنترلی این جدایه ها در مقابل قارچ عامل بیماری گموز پسته Phytophthora drechsleri مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور آزمون ایجاد هاله بازدارنده (آنتی بیوز) به کار گرفته شد. در این آزمون جدایه های آنتاگونیست اثر معنی داری در مهار رشد قارچ، P. drechsleri از خود نشان دادند. توانایی جدایه ها در تولید برخی متابولیت های بیوکنترلی از جمله تولید پروتئاز، ترکیبات فرار ضد قارچی و تولید سیانید هیدروژن ارزیابی شد. همچنین خصوصیات محرک رشدی این جدایه ها از جمله میزان تولید سیدروفور، تولید اندول و توان حل کنندگی فسفات های معدنی نیز اندازه گیری شد. نتایج نشان داد از ۲۷ جدایه انتخاب شده برای تعیین صفات محرک رشدی، ۸۰ درصد حداقل دارای یکی از صفات PGPR بودند. ۶۴ درصد از جدایه ها مولد سیدروفور، ۸۰ درصد مولد IAA، ۴۵ درصد دارای توانایی حل فسفات های نامحلول بودند. جدایه های (C۱۶, F۴۷, G۱۱) به عنوان جدایه های برتر این مطالعه در شرایط آزمایشگاهی در کنترل بیماری موفق بودند.

آنتاگونیست, آنتی بیوز, پوسیدگی طوقه و ریشه, کنترل بیولوژیک