بهادر پورحاتمی - کارشناسی ارشد مهندسی زلزله، سازمان فضائی، تهران، ایران
سید محمود حسینی - دانشیار، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، تهران، ایران
امیر محمودزاده - استادیار، گروه مهندسی عمران، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران

با توجه به پیشرفت روزافزون فناوری فضایی در سطح جهان و نیز کشور ایران، طراحی و بهره­برداری از تجهیزات مخابراتی جهت ارسال و دریافت اطلاعات در ایستگاه­های زمینی مربوطه دارای اهمیت بسزایی می­باشد. با پیشرفت هر چه بیشتر علوم مرتبط با فناوری فضایی از جمله مهندسی مخابرات و باتوجه به حساسیت بسیار زیاد آنتن­های بشقابی مورد استفاده در این خصوص، لازم است طراحی مربوط به سازه­های مرتبط با این حوزه با دقت بیشتری نسبت به گذشته در دستور کار قرار گیرد. تاکنون در کشور بررسی و پژوهش مشخصی در خصوص این موضوع، خصوصا تاثیر اندرکنش خاک-سازه جهت بررسی رفتار لرزه­ای و نیز جابه­جایی مجاز برای سازه­های مربوط به آنتن­های بشقابیبزرگ و نحوه صحیح محاسبه و اعمال بارهای گوناگون به سازه انجام نشده است؛ لذا در پژوهش حاضر که با هدف بررسی تاثیر اندرکنش خاک-سازه در رفتار لرزه­ای مجموعه سازه پدستال صورت گرفته، پس از محاسبه جابه­جایی قابل قبول برای یک نمونه عملیاتی از آنتن­های مخابراتی (مهمترین عامل در بررسی عملکرد مناسب مجموعه سازه پدستال برای آنتن) در ابتدا در قالب مدل­سازی همزمان مجموعه سازه پدستال آنتن و پی، با لحاظ نمودن اندرکنش خاک-سازه و نیز اعمال بارگذاری مربوطه به مجموعه سازه، جابه­جایی حاصل شده در دو حالت عملیاتی و دوام، استخراج و در ادامه میزان اختلاف جابه­جایی در حالات مذکور با جابه­جایی حاصل از مدل­سازی پدستال آنتن بدون درنظرگرفتن اندرکنش خاک-سازه مقایسه شده است. در نهایت با توجه به نتایج حاصله از مدل­سازی­های انجام شده مشخص می­گردد که اعمال اندرکنش خاک-سازه در حالت دوام بیش از 50 درصد و در حالت عملیاتی بیش از 500 درصد در جابه­جایی اثرگذار می­باشد.

آنتن مخابراتی, پدستال, سازه حساس, جابه جایی مجاز, اندرکنش خاک-سازه