سیدمحتشم محمدی - دانشیار رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سلمان فارسی کازرون
کیهان شهریاری - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سلمان فارسی کازرون و مدرس دانشگاه فرهنگیان شیراز

برخی از بهترین تفاسیر در باب آثار پیشرو ادبی، جنبه روان شناسانه دارد. نقد روان شناسانه با طرح مطالبی در باب ناخودآگاه شخصی و جمعی، کهن الگوها، در ادبیات به نقد ادبی عمق و نوعی جنبه راز آمیز بخشیده است. اگر ادبیات جزء علوم انسانی و به اعتباری محصول ذهن انسان است، پس برای مطالعه ذهن آدمی و فرآورده های آن، علمی شایسته تر از روان شناسی نیست. تاثیر اثر هنری به سبب تجلیات ناخودآگاه جمعی و صور مثال برای مردم عادی است. هدف از این نگارش، بررسی دو کهن الگوی پرسونا و سایه در غزلیات حافظ مطابق با کهن الگوهای شخصیت از دیدگاه یونگ است. نگارنده تلاش می کند تا نشان دهد، اشعار و تراوشات ذهن خلاق حافظ دارای کهن الگوهایی است که به دلیل رویکرد روان شناسی و نظریات کهن الگویی قابل تحلیل است.

حافظ، یونگ، کهن الگو، پرسونا، سایه، ناخودآگاه