معیارهای سنجش نسبت جامعه با جاهلیت در نهج البلاغه
عنوان مقاله: معیارهای سنجش نسبت جامعه با جاهلیت در نهج البلاغه
شناسه ملی مقاله: JR_HII-27-36_002
منتشر شده در شماره 36 دوره 27 فصل در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_HII-27-36_002
منتشر شده در شماره 36 دوره 27 فصل در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
هانیه بیک - دانشجوی دکتری تاریخ اسلام دانشگاه الزهرا(س)
شهلا بختیاری - دانشیار گروه تاریخ دانشگاه الزهرا(س)
غلامرضا ظریفیان - استادیار گروه تاریخ دانشگاه تهران
خلاصه مقاله:
هانیه بیک - دانشجوی دکتری تاریخ اسلام دانشگاه الزهرا(س)
شهلا بختیاری - دانشیار گروه تاریخ دانشگاه الزهرا(س)
غلامرضا ظریفیان - استادیار گروه تاریخ دانشگاه تهران
شناخت جاهلیت و متعلقات جامعهشناختی آن از حیث ارتباط بسیار نزدیکش با جامعه صدر اسلام، اهمیت و ضرورت دارد. علاوه بر آن، ماهیت و ویژگیهای جاهلیت نشان میدهد که باید آن را نه منحصر به قبل از اسلام، بلکه نقطه مقابل اسلام و هر تحول بنیادی صورت گرفته در جوامع انسانی دانست. از نخستین گامهای مطالعه نسبت یک جامعه با جاهلیت، دریافت معانی، مفاهیم و مقولههای آن است. در میان منابع موجود در این زمینه، پس از قرآن و احادیث پیامبر(ص)، سخنان علی(ع) اهمیت ویژهای دارد. این پژوهش، با رویکردی توصیفی و استفاده از روش نظریه بنیاد ، از طریق رفت و برگشت مداوم میان تفکر استقرایی(ایجاد مفاهیم، مقولات و روابط بین آنها) و تفکر قیاسی(آزمون مفاهیم، مقولات و روابط بین آنها)، به یافتن معیارهای غالب در سنجش نسبت جامعه با جاهلیت در نهجالبلاغه پرداخته است و ایمان غیرعقلانی را به عنوان مقوله اصلی در این موضوع پیشنهاد میدهد.
کلمات کلیدی: جاهلیت, جامعه, نهج البلاغه, ضعف اعتقادی, روش نظریه بنیاد
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/895302/