مسعود آدینه وند - دانشجوی دکتری تاریخ ایران اسلامی دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
حجت فلاح توتکار - استادیار گروه تاریخ دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
نصراله پورمحمدی املشی - دانشیار گروه تاریخ دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
محسن بهرام نژاد - دانشیار گروه تاریخ دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین

در دوره رضاشاه برنامه های تمرکز، تجدد آمرانه، وحدت ملی و تشکیل حکومت واحد به عنوان شاخص های اصلی این دوره، منجر به اصلاحات زیادی ازجمله در عرصه نظام اداری کشور شد. از مهمترین ویژگی های دیوانسالاری در این دوره، ورود زن به این بخش و شکل گیری قشر کارمند زن بود که بررسی آن، مساله اصلی مقاله حاضر است. کشف حجاب و سیاست حضور زنان در اجتماع و گسترش تعلیم و تربیت آنان در افزایش تعداد زنان کارمند تاثیر زیادی داشت و با گسترش دیوانسالاری و تاسیس ادارات مختلف، به بدنه آن راه یافتند. این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی و تکیه بر منابع اسنادی- کتابخانه ای، به واکاوی نقش زنان در دیوانسالاری نوین پرداخته و در پی پاسخ به این پرسش است که زنان در نظام اداری دوره رضاشاه چه جایگاهی داشتند دستاوردهای تحقیق نشان می دهد که در دوره رضاشاه برای اولین بار در تاریخ اداری کشور، زنان علیرغم ناکامی های حقوقی و جنبش های مدنی، در سطحی پائین تر از مردان به استخدام دولت درآمدند؛ گرچه ساختار فکری، فرهنگی و اجتماعی کشور و همینطور یکسان نبودن وضعیت توجه به شهرهای مختلف، موجب شد که زنان بیشتر در تهران و آن هم، عمدتا در نظام آموزشی جدید، به کار گرفته شوند.

رضاشاه, نظام اداری, زنان, تجدد آمرانه, عرفی سازی