رحیم بدری گرگری - دانشیار دانشگاه تبریز
شهرام واحدی - دانشیار دانشگاه تبریز
یوسف ادیب - دانشیار دانشگاه تبریز
سینا شفیعی-سورک - دانشجوی دکتری روان‎شناسی تربیتی دانشگاه تبریز

این پژوهش شبه­تجربی با هدف مقایسه اثربخشی روش تدریس یادگیری مبتنی بر مسئله و روش تدریس سخنرانی بر هیجان‎های پیشرفت تحصیلی دانشجو‎معلمان انجام شد. براساس طرح پیش­آزمون­-­پس­آزمون با گروه گواه نامعادل فرضیه­های پژوهش آزمون شد. با استفاده از روش نمونه­برداری در دسترس، دو کلاس­ از دانشگاه فرهنگیان یزد به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (35=n) و گروه گواه (33=n) جایگزین شدند. گروه آزمایشی روش آموزشی مبتنی بر مسئله و گروه گواه روش آموزشی مبتنی بر سخنرانی دریافت کردند. شرکت­کنندگان به پرسشنامه هیجان‎های پیشرفت تحصیلی (پکران، گوئتز، تیتز و پری ، 2002) پاسخ دادند. نتایج تحلیل کوواریانس تک­متغیری نشان داد یادگیری مبتنی بر مسئله در مقایسه با روش سخنرانی، اثربخشی بیشتری بر هیجان‎های مثبت پیشرفت تحصیلی مرتبط با کلاس درس شامل لذت از کلاس، امیدواری به کلاس، افتخار به کلاس، و هیجان­های مثبت مرتبط با یادگیری شامل لذت از یادگیری، امیدواری به یادگیری و افتخار به یادگیری دارد. بنابراین، روی‎آورد یادگیری مبتنی بر مسئله می‎تواند به عنوان جایگزینی مناسب برای روش سنتی سخنرانی در آموزش دانشجومعلمان مورد توجه قرار گیرد.

یادگیری مبتنی بر مسئله, سخنرانی, هیجان‎های پیشرفت تحصیلی