نجمه طاهری ماه زمینی - دانش آموخته دکتری/ دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمدصادق بصیری - استاد دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمدرضا صرفی - استاد / دانشگاه شهید باهنر

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، با توجه به مذهبی بودن انقلاب، اعتقادات و باورهای اسلامی و به ویژه عقاید شیعی در کشور ایران رواج یافت. یکی از این باورها، انتظار موعود و منجی آخرالزمان است که در همه ادیان الهی به ظهور و حکومت او اشاره و تاکید شده­است؛ بر این اساس، شاعران انقلاب اسلامی در ترسیم آینده بشری، به ظهور امام زمان(عج) بسیار توجه نموده اند و در اشعار خود به دادخواهی و طلب یاری از ایشان پرداخته اند و علاوه بر آن، به شکوه از غیبت طولانی و عصر غیبت، بیان ظلم و ستم مستکبران بر مستضعفان و ترسیم عصر ظهور و فراوانی نعمت و عدل و داد پرداخته اند. نکته ای که در این اشعار جالب توجه­است، باور عمومی به ارتباط انقلاب اسلامی ایران و شهدای این راه با زمینه سازی ظهور امام زمان(عج) است. البته شاعران به این باور دل خوش نکرده اند و در اشعار خود در برابر بی عدالتی ها و کژ روی های موجود در جامعه اعتراض می نمایند و بدین صورت، وظیفه خود را در خصوص زمینه سازی ظهور منجی به جا می آورند.

انقلاب اسلامی, شعر معاصر, انتظار, منجی, ظلم و ستم, عدالت