سیاوش مکتبی - گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
مهدی زارعی - گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
رویا رستمی - دانش آموخته دکتری دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران

سدیم دودسیل سولفات (SDS) یکی از میکروب کش های قوی آلکالین سولفاته است که امروزه در صنایع بهداشتی و آرایشی کاربرد دارد. در این مطالعه اثر باکتری کشی حداقل غلظت کشنده SDS بر روی 4 پاتوژن عمده مواد غذایی شامل  اشرشیاکلی، سالمونلا تیفی موریوم، استافیلوکوکوس اورئوس و لیستریا مونوسیتوژنز در سرم فیزیولوژی مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا غلظت های متفاوتی از SDS تهیه و طبق روش های استاندارد MIC و MBC برای هر چهار باکتری محاسبه گردید. سپس اثر حداقل غلظت کشنده  SDS بر زنده مانی باکتری های فوق در دمای 4 درجه و 25 درجه سانتی گراد در طی بازه های زمانی مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تعیین MIC و MBC نشان داد که اشرشیاکلی و سالمونلا تقریبا حساسیت یکسانی نسبت به SDS دارند در حالی که لیستریا مونوسیتوژنز نسبت به سایر باکتری ها حساسیت بسیار بیشتری نسبت به SDS دارد. میزان زنده مانی باکتری ها تحت شرایط سرد به مراتب بالاتر از شرایط معمولی 25 درجه است. SDS در دماها و زمان های مختلف نقش موثری در کاهش جمعیت این باکتری های بیماریزا دارد. افزایش دما باعث افزایش اثر ضد باکتریایی SDS می شود. ضمنا باکتری لیستریا مونوسیتوژنز در مقایسه با سایر باکتری های مورد مطالعه در برابر SDS بسیار حساس تر است. بنابراین با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، می توان از سدیم دودسیل سولفات برای کاهش جمعیت باکتری های بیماری زا خصوصا لیستریا مونوسیتونز بر روی سطوح، مواد غذایی و تجهیزات استفاده کرد.

سدیم دودسیل سولفات, اشریشیا کلی, سالمونلاتیفی موریوم, استافیلوکوکوس اورئوس, لیستریا مونوسیتوژنز