ابراهیم رحیمی - گروه بهداشت مواد غذائی و بهداشت و بیماریهای آبزیان، دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی
محمد جواد جهانمرد - دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
سهراب صفری - مرکز تحقیقات میکروب شناسی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
مهسا انصاری - سازمان جهاد کشاورزی، شهرکرد، ایران و باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران

لیستریوزیس یکی از مهمترین بیماری­های منطقله از طریق غذا محسوب می­شود که بوسیله برخی از گونه­های لیستریا خصوصا لیستریا مونوسایتوژنز به انسان منتقل می­شود. مطالعه حاضر به منظور بررسی میزان شیوع و مقاومت آنتی بیوتیکی سوش­های لیستریا جدا شده از فیله ماهی شیر، میش و کولی در استان اصفهان و بندر ترکمن انجام پذیرفت. از تیر تا آبان ماه سال 1394، در کل 240 نمونه ماهی فرایند شده شامل فیله ماهی شیر (90 عدد)، میش (80 عدد) و کولی (70 عدد) فرایند شده به طور تصادفی از مراکز فروش شهرستان­های اصفهان و بندر ترکمن جمع­آوری و از نظر حضور گونه­های لیستریا و مقاومت آنتی بیوتیکی آنها، ارزیابی شدند. شیوع گونه­های لیستریا در نمونه­های فیله ماهی فراوری شده، 50/12 درصد بود. در این بین فراوانی گونه­های لیستریا مونوسایتوژنز، لیستریا آینوکوا و لیستریا سیلگیری به ترتیب 66/16 درصد، 33/33 درصد و 66/6 درصد بود. لازم به ذکر است که 33/43 درصد از جدایه­های لیستریا مربوط به سایر گونه­ها بودند. لیستریا آینوکوا بیشترین میزان شیوع را در نمونه­های اخذ شده از فیله ماهیان شیر (33/33 درصد)، میش (30 درصد) و کولی (40 درصد) داشت. در کل نمونه­های اخذ شده از فیله ماهی شیر بیشترین آلودگی را داشتند. سوش­های لیستریا بیشترین میزان مقاومت را در برابر آنتی بیوتیک­های پنی سیلین، تتراسایکلین و وانکومایسین داشتند. نتایج این مطالعه خطر بالقوه عفونت ناشی از لیستریا را در مصرف کنندگان فیله ماهی فرایند شده، نشان می­دهد. نتایج بدست آمده از مطالعه حاضر نیاز به یک استراتژی کل نگر جهت پایش اپیدمیولوژیک در خصوص کنترل مقاومت­های آنتی بیوتیکی در مواد غذایی را نشان می­دهد.

لیستریا, فیله ماهی, مقاومت آنتی