علیرضا رضازاده
حمیدرضا باقری
علی اصغر سرآبادانی

یک ریزشبکه معمولا شامل مجموعه ای از منابع تولید پراکنده، سیستم ذخیره انرژی و بارها می باشد که می تواند به دو صورت اتصال به شبکه و عملکرد جزیره ای مورد بهره برداری قرار گیرد، استفاده از ریزشبکه ها می تواند منافع زیادی هم برای مصرف کننده و هم برای شرکتهای تولید برق در برداشته باشد، از دید مصرف کننده ریزشبکه قابلیت فراهم ساختن همزمان برق و حرارت، افزایش قابلیت اطمینان کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و بهبود کیفیت را داشته و از دید شرکتهای برق به کارگیری ریزشبکه ها پتانسیل کاهش دیماند مصرفی و بنابراین کاهش تسهیلات توسعه خطوط انتقال و علاوه بر آن عامل حذف نقاط اوج مصرف خواهد بود که در نتیجه از تلفات شبکه نیز کاسته می شود. ریز شبکه ها می تواند یک راهکار مناسب برای تولید انرژی با در نظر گرفتن مسایل زیست محیطی و اقتصادی برای این مناطق باشند. که در این مقاله تعیین اندازه بهینه یک سیستم ترکیبی متصل به شبکه، مورد بررسی قرار می گیرد. سیستم ترکیبی مورد مطالعه متشکل از توربین های بادی، آرایه های خورشیدی، سلول های سوختی با ذخیره ساز هیدروژنی ، واحد تولید همزمان برق و حرارت و ذخیره سازها است که به منظور مدلسازی عدم قطعیت توان تولیدی توربین بادی و آرایه خورشیدی از سناریوهای احتمالاتی استفاده شده است.. اهداف این مقاله کمینه سازی هزینه تولید توان و کاهش هزینه آلودگی زیست محیطی با استفاده از الگوریتم ژنتیک در دوره مورد مطالعه می باشد.

ریزشبکه؛ منابع تولید پراکنده ، عدم قطعیت ،سناریوهای احتمالاتی، الگوریتم ژنتیک راه کارهای پیشرو برای غلبه بر این مشکلات، استفاده از منابع تولید