علی اکبر رمضانیانپور - استاد دانشکده ی مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر و رئیس مرکز تحقیقات و دوام بتن
مازیار کاظمیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش مهندسی و مدیریت ساخت دانشگاه صنعتی امیرکبیر
سعید صدیقی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش مهندسی و مدیریت ساخت دانشگاه صنعتی امیرکبیر
فرناز بهمن زاده - دانشجوی دکتری مهندسی عمران گرایش مهندسی و مدیریت ساخت دانشگاه صنعتی امیرکبیر

امروزه استفاده از پوزولان ها به عنوان مواد جایگزین سیمان به سبب ویژگیهای مثبت زیست محیطی و اقتصادی آن اهمیت زیادی پیدا کرده است. بررسی و مقایسه خواص متفاوت پوزولانهای مختلف میتواند به انتخاب مناسب هر یک از آنها باتوجه به اقتضای شرایط هر پروژه کمک کند. در این مقاله خواص مکانیکی و دوامی ملات های حاوی پومیس خاش و تراس جاجرود به عنوان پوزولان های طبیعی و سرباره کوره آهن گدازی و میکروسیلیس به عنوان پوزولان های مصنوعی بررسی شده و با یکدیگر مقایسه شده است. نمونه های ملاتی با کارایی میز سیلان 20-18 سانتی متر و با سه نسبت آب به سیمان 485/0، 44/0 و 4/0 ساخته و عمل آوری گردیده است، همچنین نسبت جایگزینی پوزولان ها ثابت و برای پومیس خاش، تراس جاجرود و سرباره کوره آهن گدازی برابر 20 درصد و برای میکروسیلیس برابر 5/7 درصد در نظر گرفته شده است. آزمایش مقاومت فشاری ، جذب آب موئینه، عمق نفوذ کلراید و کربناسیون و مقاومت الکتریکی بر روی نمونه ها انجام گرفته است. نتایج نهایی نشان دهنده این است که پوزولان های طبیعی و سرباره مقاومت فشاری را کاهش می دهند درحالی که میکروسیلیس در تمامی سنین مقاومت فشاری را افزایش می دهد. همچنین تمامی پوزولان ها باعث بهبود خواص دوامی ملات ها بجز مقاومت در برابر کربناسیون می شوند. درنهایت می توان ذکر کرد که از بین چهار پوزولان استفاده شده، میکروسیلیس بهترین و پومیس ضعیف ترین عملکرد را داشته اند.

پوزولان طبیعی، پوزولان مصنوعی، نفوذپذیری، دوام، ملات