بهاره ابراهیمی علویجه - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی ژئوتکنیک، دانشکده عمران، دانشگاه یزد
رضا پورحسینی اردکانی - دانشیار گروه مهندسی ژئوتکنیک، دانشکده عمران، دانشگاه یزد

یکی از روش های بهسازی خاک و بهبود مقاومت برشی آن، مسلح سازی خاک است که با استفاده از اجزای کششی به-صورت الیاف با پراکندگی تصادفی یا مسلح کننده ها ی صفحه ای مانند ژئوسنتتیک ها انجام می شود. رفتار مقاومت برشی خاک مسلح و به ویژه رفتار فصل مشترک خاک– ژئوسنتتیک از عوامل تاثیرگذار در طراحی سازه های خاک مسلح است. در این نوشتار ابتدا مقاومت برشی خاک مسلح به الیاف و عوامل تاثیرگذار بر اندرکنش خاک – ژئوسنتتیک شامل رطوبت، دانسیته و نوع خاک و ژئوسنتتیک بررسی می گردد، بر اساس نتایج آزمایشگاهی افزایش رطوبت و یا کاهش دانسیته مقاومت برشی خاک و فصل مشترک خاک – ژئوسنتتیک را کاهش می دهد. در ادامه به بررسی رفتار و مدل سازی مقاومت برشی فصل مشترک خاک – ژئوسنتتیک پرداخته شده که در این مدل سازی ها نمودار تنش برشی – تنش قائم در دو مرحله ی قبل و بعد از نقطه ی اوج مورد بررسی قرار گرفته است. مدل موهر _ کولمب، جابه جایی_ نرم شونده و کار _ نرم شونده از جمله مدل های مورد بررسی در این نوشتار است. با توجه به نتایج آزمایشگاهی که از آزمایش های برش مستقیم و بیرون کشش به دست آمده و مقایسه ی آن با مدل های بیان شده، انطباق مناسب این دو نتیجه گرفته شد. از آن جا که مدل سازی سازه های خاک مسلح در نرم افزارهای طراحی نیازمند مدل های عددی مناسب و نزدیک به واقعیت است، توسعه ی این مدل های رفتاری دارای اهمیت خواهد بود.

بهسازی خاک، خاک مسلح، فصل مشترک خاک – مسلح کننده، مقاومت برشی، مدل سازی عددی