شراره تاجمیرریاحی - دکتری زبان و ادبیات فارسی(گرایش حماسی) دانشگاه شیراز

مهمترین موضوع اصلی رشد روان شناختی توانایی تفکر و ارتباط از طریق گفتار است. بر اساس نظریات روانشناسی هر فردی به ترتیب ابتدا با واجهای زبانی و سپس با ترکیبات و جمله سازی آشنا میگردد. آموزش زبان نوشتار و قوانین حاکم بر زبان نیز نیازمند روندی معقول و علمی ست و اگر به درستی دستور زبان آموزش داده نشود کودک هیچ گاه شیوه ی درست نوشتن و قوانین دستوری را یاد نمیگیرد. در این پژوهش با تکیه بر روش کتابخانه ای کتابهای اول تا ششم ابتدایی مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته است و آشکار میگردد که شیوه ی آموزش دستور در کتابهای اول تا ششم دبستان بر اساس رشد شناختی کودک نیست و گاه مطالبی که پیش نیاز مبحثی هستند پس از آن مبحث مطرح میگردند که این خود باعث گیجی دانش آموز و بیزاری او از زبان فارسی میگردد.

رشد شناختی، دستور زبان فارسی، فارسی اول تا ششم ابتدایی