میثاق شیرزادسیاهمزگی - کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه علوم و تحقیقات گیلان
فرهاد هاشمی پورگورابی - کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه علوم و تحقیقات گیلان

میزان موفقیت فضاهای معماری با میزان استفاده از آن فضا و حضور انسان در آن متناسب است. در واقع معماری باید به جای افتراق و جدایی در پی افزایش تعاملات اجتماعی و همبستگی انسانها باشد. اما آنچه امروزه در اغلب فضاهای معماری با آن روبرو هستیم کاهش روابط و تعاملات اجتماعی ساکنان در این فضاهاست. امروزه ضرورت گذراندن اوقات فراغت با توجه به رشد ناموزون شهرنشینی امری بدیهی میباشد. دامنه و نحوه گذران اوقات فراغت هم از نظراهداف و انگیزه ها و هم از نظر زمان، مکان و نوع فعالیت بسیار متنوع و گسترده است. امروزه یکی از اهداف برنامه ریزی فراغت، گسترش فراغت فعال به ویژه گردشگری است که علاوه بر اهداف اقتصادی و زیست محیطی نقش بسیار سازندهای در ساماندهی اوقات فراغت و تعادل بخشی به اشکال مختلف آن و نیز تامین نیازهای عمیق روانی و فرهنگی دارد.هدف از تحقیق حاضر دستیابی به فاکتورهای موثر بر ارتقاء تعاملات اجتماعی گردشگران میباشد تا بتوان با استفاده از آن در جهت بهبود صنعت توریسم به نتایجی تایرگذار دست یافت. نتایج پژوهش بیانگر آن است که گردشگر به دنبال تجاربی متنوع و خلاق اند و گردشگری تحت تاثیر مولفه های به هم پیوسته فرهنگ شهری بوده که خود متاثر از تعاملات اجتماعی در تجربه حضور گردشگران و شکل یافتن معنای فرهنگی فضا میباشند.

تعاملات اجتماعی، جذب گردشگر، روابط اجتماعی، ارتباط جمعی.