حسن رحیمی - استادیار گروه علوم انسانی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
فهیمه رضایی - مدرس تادیار گروه علوم انسانی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران

هدف کلی از این پژوهش بررسی اثربخشی رابطه ی خلاقیت در فرآیند تصمیم گیری و حل مساله می باشد فرایند حل مسئله یک نوع روش خلاقانه است به ویژه هنگامی که مسئله خوب تعریف نشده باشد پیدا کردن مسئله تولید ایده و برنامه ریزی اصلی اعمال شناختی در تفکر خلاق می باشدکه در تمام قسمت های حل مسئله موثر است.در یک فعالیت هدفمند مسئله محور هر فردی درگیر تفکر خلاق می شود. فردی که نو آوری می کند و به طور انتقادی به ارزشیابی از آن می پردازد یا مهارت پردازش اطلاعات را به کار می گیرد عملا نوعی خلاقیت را در فرایند خود اعمال می کند. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی منطقه چهار تهران بودند که از این تعداد 60 نفر به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. در این پژوهش به منظور اندازه گیری خلاقیت از آزمون تورنس استفاده شد که ضریب پایائی بین 80% تا 90% وضریب اعتبار 63% ذکرشده است. روش تحقیق این پژوهش نیمه تجربی بود برای تحلیل های آماری آن از روشهای توصیفی میانگین- انحراف معیار و واریانس و متغیرهای جمعیت شناختی از قبیل جنسیت، سطح تحصیلات، سن در دو گروه آزمایش و گروه شاهد پرداخته شد و پس از آن در آمار استنباطی برای تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات مطابق اهداف ارائه شده برای مقایسه دو گروه آزمایش و شاهد در این پژوهش سطح معنی داری 5% انتخاب گردید.

خلاقیت، حل مساله ، فرآیند تصمیم گیری، دانش آموزان