عبدالمجید سیفی - استادیار دانشگاه آیتالله العظمی بروجردی رحمهالله علیه.
مریم خالقی نژاد - دانشجوی دکتری تخصصی سیاسی، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران.

تروریسم یکی از تهدیدات بزرگ دنیا در قرن بیستویکم است که با استفاده از روشهای متنوع همچون اقدامات مسلحانه، تبلیغات کاذب5 رسانهای و نفوذ در عقاید و ارزشهای جامعه میتواند باعث اختلال در نظم و امنیت جامعه شوند تا به اهداف خود دست یابد؛ لذا مناطق و کشورهایی که دارای اشتراکات فرهنگی و مذهبی و قومیتی هستند، درمعرض تهدیدات بیشتری قرار دارند که در این میان اگر در جامعهای ضعفهای مختلف اقتصادی و اجتماعی وجود داشته باشد، این روند باسرعت بیشتری پیش میرود. ازآنجاکه مناطق مرزی در شرق ایران بهویژه استان سیستان و بلوچستان از وضعیت نامساعد اقتصادی و جغرافیایی برخوردار است و درعینحال اشتراکات قومی، مذهبی و هویتی فراوانی با کشورهای درگیر در تروریست دارد، برخی از عوامل اجتماعی که ناشی از عوامل متعدد دیگری همچون ضعف اقتصادی است باعث شده تا همواره این استان بیشتر درمعرض5 تهدیدهای ناشی از نفوذ تروریستی و ایجاد مخاطرات امنیتی باشد. با توجه به اهمیت این موضوع در این مقاله برآنیم تا به تحلیل عوامل اجتماعی و فرهنگی در فراهمسازی این بستر بپردازیم. سوال اصلی مقاله این است که چه زمینه هایی در جامعه سیستان و بلوچستان وجود دارد و چگونه موجبات نفوذ و فعالیت گروهکهای تروریستی را تقویت میکند و باعث خطرات امنیتی میشود. فرضیه مقاله این است که عوامل اجتماعی و اقتصادی باعث ضعف جامعه سیستان و بلوچستان شده است و منجر به ایجاد بستر مناسب برای نفوذ فعالیتهای ترور و تروریستی متنوع میشود و ممکن است خطرات امنیتی جبران ناپذیری را بهبار آورد. شایان ذکر است که فرضیه موجود درخصوص نفوذ تهدیدهای تروریستی به منزله وجود داشتن آنها درحالحاضر نیست، بلکه مسئولان با تدابیر مناسب توانستهاند این موقعیت استراتژیک را ازحالت تهدید خارج و امنیت را در این مرزها برقرار سازند.

جامعه، هویت، اقتصاد، بلوچ، تروریسم.