سلمان کلانتری

مصالح سنگی معمولا یا به صورت طبیعی در طبیعت یافت می شوند و یا بطور مصنوعی و به صورت غیر مستقیم و بصورت تفاله برخی کارخانجات ذوب فلزات تولید می شود. مصالح سنگی طبیعی گاهی به صورت آماده از بستر رودخانه ها و یا معادن شن و ماسه ای که در طول مسیر راه ها قرار دارند، اما در اغلب موارد لازمست که مصالح سنگی را از شکستن سنگ های موجود در معادن سنگ تهیه کرد. شکستن سنگ ها معمولا در دو، سه و یا در چهار مرحله انجام می شود. مرحله اول شکستن سنگ ها به کمک سنگ شکن های اولیه که معمولا از نوع فکی، چکشی و یا دوار هستند انجام می شود. برای شکستن و خرد کردن بیشتر مصالح سنگی از انواع آسیاب های میله دار، گوی دار و یا سنگ شکن استفاده می شود. مصالح سنگی شکسته شده دارای قابلیت باربری و استقامت بیشتری نسبت به مصالح گرد گوشه یا رودخانه ای است. زیرا دانه های اینگونه مصالح دارای لبه های تیز و سطحی زبر بوده و بهتر در یکدیگر قفل و بست می شود. مصالح شکسته شده از مصالح گرد گوشه یا رودخانه ای گرانتر است و از این جهت در مواردی که به هر دو مصالح دسترسی باشد باید در انتخاب آنها عوامل اقتصادی را نیز در نظر گرفت. در مواردی که استفاده از مصالح رودخانه ای تنها راه حل است باید به منظور افزایش استقامت و ظرفیت باربری بیشتر مصالح سنگی را شکسته و مورد استفاده قرار داد. امروزه علاوه بر مصالح سنگی طبیعی، استفاده از مصالح سنگی مصنوعی نیز در اغلب ممالک صنعتی دنیا متداول گشته است. این مصالح معمولا به صورت غیر مستقیم و به صورت تفاله کارخانه هایی مانند کارخانه آهن گدازی به دست می اید. این مصالح که به اسلگ موسوم است سیلیسی بوده و به علت داشتن وزن مخصوص کمتری از وزن مخصوص آهن در بالای کوره آهن گدازی جمع شده و به راحتی از آهن مذاب جدا می شود. این مواد را خرد کرده و در راه سازی از آن استفاده می کنند.