اکرم خسروگردی - کارشناس ارشد ریاضی، دبیر ریاضی شهرستان شاهرود و عضو گروه توسعه فرهنگ درس پژوهی و نظارت و راهنمایی آموزشی استان سمنان،

ما در یک جامعه جهانی فزاینده زندگی می کنیم که به معلمان و دانش آموزان فرصت ها و چالش ها را ارائه می دهد. در حال حاضر اساتید و معلمانی داریم که همواره به دنبال یافتن روش های تدریس برای به حداکثر رساندن کیفیت تعامل بین معلمان و دانش آموزان در کلاس درس می باشند. به عقیده کارلسون و جانسون(2014)، در آموزش به شیوه سخنرانی ممکن است معلم تلاش کند که فراگیران را درگیر کند، اما در حقیقت همه دانش آموزان انگیزه و توانایی و خودکارامدی لازم را ندارند و در نهایت به ضبط ذهنی مفاهیمی که آموخته شده است، اکتفا می کنند. شاید برخی از مطالب را یادداشت برداری کنند. تبادل گاه به گاه با معلم تنها فعالیت آنان است و در نتیجه اغلب دانش آموزان فقط کسر کوچکی از زمان درگیر فعالیت هستند. یکی از روش هایی که در سال های اخیر از سوی پژوهشگران و مدرسان مورد توجه قرار گرفته است، کلاس درس معکوس است. در پژوهش حاضر پس از تحقیق درباره مطالعات گذشته در تدریس به سبک کلاس معکوس در آموزش ریاضی و معرفی این شیوه نوین آموزشی، به بررسی نقاط قوت و چالش های گزارش شده در اجرای آن پرداخته شده و به عوامل موثر در بهبود اجرای دوره کلاس معکوس اشاره شده است.

کلاس معکوس، روش تدریس، یادگیری فعال،آموزش ریاضی.