هانیه ثمری - دانشجوی مقطع دکتری اقتصاد، دانشگاه رازی کرمانشاه، کارشناس شرکت آب منطقه ای همدان
سیدمصطفی موسوی - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری، شهرداری همدان

مطالعه ابعاد مختلف عامل نیروی انسانی، بهعنوان یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر رشد و توسعه اقتصادی همواره مدنظر سیا ستگذاران و نظریهپردازان اقت صادی بوده ا ست و جمهوری ا سلامی ایران نیز، به عنوان یک ک شور درحالتو سعه، به نیروی ان سانی متخصص، مجرب و فعال نیازمند است. از اینرو، بررسی عوامل موثر بر کیفیت نیروی انسانی به ویژه سلامت جسمانی از اهمیت بسزایی برخوردار است. بخش عمدهای از سلامت جسمانی نیروی انسانی جمعیت کشورها به موضوع چگونگی و نحوه تامین مواد غذایی مورد نیاز و یا به عبارت دقیق تر، امنیت غذایی وابسته است. امنیت غذایی، به معنی دسترسی همه افراد یک جامعه، در تمام ادوار عمر به غذای کافی و سالم برای دا شتن زندگی سالم و فعال ا ست. برای تامین و تولید مواد غذایی در داخل ک شور جهت تکافو و تامین نیاز جمعیتی، احتیاج به برنامه ریزی دقیق، منسجم و همه جانبه وجود دارد که این برنامه ریزی می بایست منطبق بر شرایط موجود و استفاده بهینه از منابع در دسترس و رعایت حداقل های مصرفی باشد که یکی از محدودیتهای اساسی در این راستا، محدودیت منابع و ذخایر آبی ا ست. در سالهای اخیر، تغییر اقلیم جهانی، افزایش میانگین دما و افت م ستمر منابع آب زیرزمینی ک شور را با مع ضل کمبود آب و تنش آبی رو برو ساخته است. از اینرو این مطالعه به بررسی وضعیت و جایگاه جمهوری اسلامی در بین کشورهای همسایه درخصوص امنیت غذایی و عوامل موثر بر آن طی بازه زمانی 2012-2017 میپردازد. نتایج این پژوهش نشانگر ان است که امنیت غذایی در جمهوری اسلامی ایران در وضعیت مناسبی نسبت به کشورهای منتخب همسایه قرار دارد، اما در زمینه مصرف آب در بخش کشاورزی، باتوجه به بحران منابع آبی در کشور، میبایست توجه به سیاستگذاریهای لازم برای مدیریت بهینه مصارف آب به ویژه در بخش کشاورزی توسط تصمیم سازان این حوزه در اولویت کاری قرار گیرد.

بحران آب، امنیت غذایی، کشاورزی، جمهوری اسلامی ایران.