علی شبیری دوزینی - دانش آموخته کارشناسی ارشد زیست شناسی دریا دانشگاه گنبد کاووس،
امیر وزیری زاده - استادیار دانشگاه خلیج فارس،
علی فخری - دانشگاه خلیج فارس

این تحقیق به منظور بررسی پراکنش و تنوع زیستی میگوهای کیسه دار در منطقه حرای م لگنزه استان بوشهر صورت پذیرفته است. ناحیه جنوبی این جنگل به دلیل پیچیدگی ساخت سواحل جهت نمونه برداری در نظر گرفته شد. در ادامه سه ایستگاه با سه سطح جزر و مدی به صورت زیگزاگی برای آن طراحی گردید. نمونه برداری با سه تکرار و از طریق کوادرات اندازی تصادفی و در طی چهار فصل سال صورت پذیرفت. پس از تثبیت نمونه ها با فرمالین به نسبت 4 درصد و انتقال نمونه ها توسط کیسه های مخصوص به آزمایشگاه اکولوژی پژوهشکده خلیج فارس عملیات شستشو و سرک توسط دوش های مخصوص صورت پذیرفت، رنگ آمیزی و جداسازی به روش رز بنگال و شناسایی و شمارش از طریق کلیدهای معتبر انجام پذیرفت. از مجموع نمونه برداری در سه ایستگاه و سه سطح جزر و مدی در طی چهار فصل 13 گونه از 9 خانواده در 3 راسته از میگوهای کیسه دار شناسایی گردید که از این میان 54 درصد آنها به جورپایان، 31 درصد آنها به ناجورپایان و 15 درصد مابقی آن نیز به کوماسه ها تعلق داشت. از این میان بیشترین تراکم در تمام فصول و در پاییز مربوط به گونه Ampelisca sp . با 564 عدد در متر مربع بود. گونه Gammaropsis sp . با 161 عدد در متر مربع در فصل زمستان، گونه Apanthura sandalensis با 76 عدد در متر مربع در فصل بهار و گونه Eocuma affine با تراکم 9 عدد در متر مربع در فصل تابستان بیشترین تراکم را داشتند. بطورکلی میگوهای کیسه دار در پاییز و زمستان دارای بیشترین تراکم و در بهار و تابستان به کمترین تراکم خود رسیدند.

جورپایان، مانگرو، سخت پوستان، کفزیان، بنتوز، ماکروفونا