علی افروزنیا - نویسنده مسئول :دانشجوی دکتری مدیریت دولتی دانشگاه تهران
عبدالله توکلی - عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه

هشتمین هدف برنامه توسعه پایدار سازمان ملل متحد (SDGs) در چشم انداز پانزده ساله خود، کار شایسته و رشد اقتصادی است و یکی از مهم ترین راه های نیل به این هدف، دستیابی به سطوح عالی بهره وری معرفی شده است. هدف از این پژوهش کیفی، بررسی بهره وری نیروی کار ایران از منظر سیاستی و عملکردی در سال های اخیر و در مقایسه با کشورهای مشابه و درنهایت، تحلیل شکاف احتمالی است. ازاین رو در پژوهش حاضر، جایگاه بهره وری نیروی کار در اسناد بالادستی کشور و سیاست های کلی نظام بررسی شده، سپس به بررسی تطبیقی وضعیت بهره وری نیروی کار ایران در سال های اخیر و همچنین در مقایسه با کشورهای عضو سازمان بهره وری آسیایی (APO) پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد در سال های اخیر، در سیاست های خرد و کلان به مقوله بهره وری توجه ویژه ای شده است و سازمان ملی بهره وری به عنوان دستگاه حاکمیتی ارتقای بهره وری در کشور، گام های مثبتی را در این زمینه برداشته است، اما بررسی های تطبیقی از نظر روند آماری در سال های گذشته و در مقایسه با کشورهای سازمان بهره وری آسیایی نشان می دهد که این جایگاه در خور و شان ایران اسلامی نبوده و زمان آن رسیده است که با اجرای اقتصاد مقاومتی، سیاست های بهره وری خود را در عرصه اقدام و عمل به منصه ظهور بگذارند. 

بهره وری نیروی کار, سازمان ملی بهره وری, سازمان بهره وری آسیایی, اقتصاد مقاومتی