محمد زربخش - کارشناسی ارشد راهنمایی و مشاوره، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
پگاه طاهرزاده - دانشجوی کارشناسی روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

سیر صعودی آمار طلاق و وجود تعارضات و آشفتگیهای روابط زوجین، انگیزه ی محققان برای یافتن عوامل موثر و راهکارهای مناسب جهت مقابله با این فروپاشی را افزایش داده است. این پژوهش به بررسی دو عامل هیجان خواهی و باورهای ارتباطی در پیش بینی دلزدگی پرداخته است. هدف از این پژوهش پیشبینی دلزدگی زناشویی بر اساس متغیرهای هیجان خواهی و باورهای ارتباطی بود. جامعه پژوهش کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه شهید چمران بودند که از این جامعه به صورت در دسترس 170 نمونه جمع آوری شد. ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق شامل، پرسشنامه دلزدگی زناشویی (CBM)، پرسشنامه هیجان خواهی آرنت (AISS) و پرسشنامه باورهای ارتباطی (RBI) بود. اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه ها توسط نرم افزار SPSS20 و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد متغیرهای باورهای ارتباطی و هیجان خواهی، پیشبینی کننده معنادار دلزدگی زناشویی است و 19 درصد از واریانس دلزدگی زناشویی را تبیین میکنند. همچنین تحلیل داده ها نشان داد که باورهای ارتباطی قادر به پیشبینی مولفه های دلزدگی زناشویی بوده، و هیجان خواهی نیز قادر به پیشبینی مولفه های از پا افتادن روانی و خستگی جسمانی میباشد. با توجه به نتایج این پژوهش و تاثیری که هر دو متغیر باورهای ارتباطی و هیجان خواهی در پیش بینی دلزدگی زناشویی دارند لازم است مشاوران در مشاوره های قبل از ازدواج و هنگام بروز تعارضات زناشویی به بررسی آن-ها بپردازند و مداخلات هدفمندی را برای آنها تدارک ببینند.

هیجان خواهی، دلزدگی زناشویی، باورهای ارتباطی