حسن محمودزاده - استادیار دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تبریز
وحید حسین حقی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تبریز
محمد فیروزپور - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تبریز

یکی از ارکان مهم ساماندهی فضایی مکانی شهرها، ارزیابی سازگاری بین کاربری های موجود از نظر سنخیت ،همخوانی،همجواری و فعالیت می باشد این موضوع از آن حیث هائز اهمیت می باشد که می تواند تاثیرات مثبت و منفی بیشماری برای شهروندان بهمراه داشته باشد و موجبات سر زندگی آنان را فراهم کند و کیفیت زندگی شهروندان را ارتقا دهد و بالعکس. لذا هدف مقاله ی حاضر بررسی سازگاری بین کاربری های موجود در منطقه ی 2 تبریز می باشد. در این مقاله با استفاده از نرم افزار GISبه تحلیل و ارزیابی سازگاری کاربری های مهم شهری پرداخته شده است برای تعیین وزن هریک از کاربری ها از مدل فازی AHP بهره گرفته شد روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی تحلیلی وشیوه گرد اوری اطلاعات از طریق سیستم اطلاعات جغرافیایی ، پرسشنامه ، می باشد نتایج نشان می دهد منطقه 2 تبریز از نظر سازگاری در شرایط مطلوبی قرار دارد در نتیجه می توان در این منطقه کیفیت زندگی شهروندان را مثبت تلقی کرد وشاهد سرزندگی فضا و همچنین شهروندان ساکن در این منطقه بود.

سازگاری ، کاربری اراضی، ناسازگاری،ARC GIS مدل AHP |