ندا ملک پور

این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی فرزندپروری مبتنی بر تعهد و پذیرش و فرزندپروری مثبت بر اختلالات اضطرابی کودکان انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پسآزمون با گروه کنترل بود. ابتدا پیش آزمون با استفاده از ابزارهای پژوهش بر روی هر سه گروه اجرا شد، سپس مداخله گروه های آزمایشی انجام و در انتهامجددا0 پس آزمون در مورد هر سه گروه تکمیل شد. و نتایج پیش آزمون و پس آزمون در گروه ها با یکدیگر مقایسه شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دارای فرزند با نشانه اختلالات اضطرابی در سهماه ه پاییز 1397 بود. نمونه آماری 45 نفر از این افراد بودند ( 15 نفر برای هر گروه و درمجموع 3 گروه و 45 نفر) که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به تصادف در گروه های آزمایشی و گواه گمارده شد و به پرسشنامه اضطراب کودکان و همکاران (2001) پاسخ دادند. نتایج بررسی فرضیه اول نشان داد که فرزندپروری مبتنی بر تعهد و پذیرش بر اختلالات اضطرابی کودکان تاثیر دارد. به گونه ای که میانگین اختلالات اضطرابی کودکان در پس آزمون در گروه آزمایشی (فرزندپروری مبتنی بر تعهد و پذیرش) نسبت به گروه گواه به طور معناداری کاهش یافته است. نتایج بررسی فرضیه دوم نشان داد که فرزندپروری مثبت بر اختلالات اضطرابی کودکان تاثیر داد. به گونه ای که میانگین اختلالات اضطرابی کودکان در پس آزمون در گروه آزمایشی (فرزندپروری مثبت) نسبت به گروه گواه به طور معناداری کاهش یافته است. نتایج بررسی فرضیه سوم نشان داد بین اثربخشی فرزندپروری مبتنی بر تعهد و پذیرش و فرزندپروری مثبت در تاثیرگذاری بر اختلالات اضطرابی کودکان تفاوت وجود دارد. نتایج آزمون تعیبی نشان داد که فرزندپروری مبتنی بر تعهد و پذیرش نسبت به فرزندپروری مثبت تاثیر بیشتری بر اختلالات اضطرابی کودکان داشته است.

فرزندپروری مبتنی بر تعهد و پذیرش، فرزندپروری مثبت، اختلالات اضطرابی کودکان