استیو مارکاریان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران، مهندسی محیط زیست، دانشکده عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مریم عباسی - استادیار دانشکده عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
پدرام اسلامی - کارشناس مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی کاشان، اصفهان، ایران

هدف مقاله حاضر بررسی تاثیر سنگ دانه های بازیافتی بر خواص مکانیکی بتن با رویکرد توسعه پایدار میباشد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که استفاده از ریزدانه و درشت دانه بازیافتی تا حدود 25 الی30 درصد خواص مکانیکی را تغییر نمیدهد و قابل استفاده در بتن خودمتراکم میباشد.با توجه به محاسن فراوانی که در این پژوهش برای استفاده از سنگدانه بازیافتی در بتن اشاره شده است و با توجه به آنالیز اقتصادی، تولید بتن با سنگدانه های بازیافتی از لحاظ اقتصادی، مقاومتی، رئولوژیکی و زیست محیطی قابل توجیه میباشد.

توسعه پایدار، سنگدانه، بازیافت، پسماند