روح الله فتح آبادی - دانشجو دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علامه طباطبائی
محمد قاسمی - دانشجو کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علامه طباطبائی
مرتضی بختیاروند - دانشجو دکتری تکنولوژی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبائی
احمد احمدی - دانشجو دکتری تکنولوژی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبائی

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش بازی های اجتماعی بر علائم اضطراب کودکان مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کودکان پسر 10 تا 12 سال مبتلا به اختلال اتیسم که درسال 1396 درحال دریافت خدماتتوانبخشی از مراکز درمانی شهر تهران بودند، تشکیل دادند. در این پژوهش 16 کودک پسر مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا (درج شده در پرونده روانپزشکی) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان حجم نمونه انتخاب و 8 نفر از آنها در گروه آزمایش و 8 نفر دیگر در گروه کنترل به شیوه تصادفی گمارش شدند. در ابتدا هردو گروهتوسط پرسشنامه اضطراب اسپنس مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمایش در 10 جلسه 30 دقیقه ای به مدت 6 هفته بازی های اجتماعی دریافت کردند در حالی که گروه کنترل چنین مداخله ای را دریافت نکردند. در پایان مجددا هردوگروه توسط پرسشنامه اضطراب اسپنس مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های این پژوهش نشان داد که آموزش بازی های اجتماعی سبب کاهش اضطراب کودکان مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا می شود. از این رو میتوان بازی های اجتماعی به عنوان یه یک روش سودمند موثر در آموزش کودکان مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا سود جست.

اختلال اتیسم، اضطراب، بازی های اجتماعی