رضا باباگلی سفیدکوهی - دانشجوی کارشناسی ابیاری و زهکشی، گروه مهندسی آب دانشگاه بیرجند
علی محمد نوفرستی - عضو هیئت علمی گروه مهندسی آب دانشگاه بیرجند
یوسف رمضانی - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه بیرجند

نگرش سنتی حاکم بر طراحی سیستم های زهکشی، هدف زهکشی از منحصرا افزایش عملکرد گیاه، بهبود شرایط محیط رشد و خروج هر چه بیشتر زه آب می داند و اثرات زیست محیطی طرح های زهکشی را مورد بررسی قرار نمی دهد. از این رو ضروری است معیارهای رایج طراحی ومدیریت به گونه ای بازنگری شوند که جنبه های زیست محیطی نیز در آنها گنجانده شود. زهکشی کنترل شده یکی از راهکارهای افزایش کارایی سیستم های زهکشی سنتی است. زهکشی کنترل شده به عنوان یکی از راه حل های عمده در مدیریت کشاورزی پایدار بوده و تاثیرات مشهودی در کاهش اثرات مخرب زهشکی بر محیط زیست دارد که این امر به نوبه خود زمینه توسعه و پایداری اکو سیستم های طبیعی و نیل به توسعه پایدار زیست محیطی را فراهم می آورد. درتحقیق حاضر به بررسی کاهش اثرات زیست محیطی زه آب خروجی تحت تاثیر زهکشی کنترل شده پرداخته می شود و راهکارهایی در راستای به حداقل رساندن میزان زه آب خروجی از سیستم های زهکشی و جهت گیری به سمت زهکشی کنترل شده بیان می شود.

اثرات زیست محیطی، پایداری اکوسیستم، زهکشی کنترل شده، کاهش زه آب