فاطمه رحیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مرتعداری، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد فرزام - دانشیار، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدتقی دستورانی - استاد، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدتقی کاشکی - مربی پژوهشی، مرکز تحقیقا کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی

خشکی هوا و کمبود رطوبت، دو عامل شکست در پروژه های کشت مستقیم نهال، برای احیا مرتع و بیابان، محسوب می شود. روش های استحصال آب باران به منظور جمع آوری آب در چاله های آبگیرکوچک در سطح مراتع مورد استفاده قرار می گیرد. مطالعه اخیر تاثیر مثبت استفاده از مالچ بر حفظ رطوبت خاک را نشان می دهند. در این تحقیق تاثیر مواد سوپر جاذب، خاک اره، ماسه، قلوه سنگ، و سرشاخه های گیاهی بر روی تغییر خصوصیات اقلیمی در چاله های آبگیر کوچک با یکدیگر مقایسه شده است. تغییرات دما و رطوبت خاک در 5 مرحله، طی یک دوره یک هفته ای بعد از اعمال یک پالس اب 20 میلی متری، در تابستان 1396 انجام شد. نتایج نشان داد که تاثیر مالچ روی کاهش دما و حفظ رطوبت خاک در مقایسه با تیمار شاهد معنی دار بوده است. بالاترین رطوبت در مالچ قلوه سنگ و کمترین دما در سرشاخه های گیاهی مشاهده شد. درمجموع نتایج این تحقیق تاثیر مثبت تیمارهای مالچ روی شرایط اقلیمی خاک درآبگیرهای کوچک را نشان می دهد، که می تواندباعث بهبود استقرار گیاهان دراکوسیستم های خشک شود.

آبگیرهای کوچک، اصلاح مرتع، جمع آوری آب، میکروکلیما، تیمار، مالچ