سعید خانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمود فغفور مغربی - استاد، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد

در سطح شهرها به دلیل افزایش سطوح نفوذ ناپذیر حجم رواناب به طور چشمگیری نسبت به دیگر نواحی افزایش پیدا می کند. این حجنم رواناب ایجاد شده در اثر بارندگی با جاری شدن در خیابان ها، بزرگراه ها، پشت بام ها و غیره توسط کانال ها، مسیل ها و جوی های موجود در سطح خیابان ها که به صورت ثقلی طراحی شده اند به مناطق کم ارتفاع و پست شهر هدایت شده و نهایتا به کال ها و یا رودخانه ها می ریزند. در این مقاله سعی برای است که با استفاده از امار بارش های روزانه سازمان آب منطقه ای خراسان رضوی اقدام به ایجاد بارش طرح برای دوره های بازگشت مختلف و در نهایت ایجاد منحنی های شدت مدت فراوانی IDFدرشهر نیشابور گردد. با توجه به توپوگرافی منطقه مورد مطالعه، رواناب ایجاد شده بروی سطح شهر جاری می گردد و کانال های انتقال دهنده ای که ظرفیت انتقال رواناب آن ها کمتر از رواناب موجود می باشد شروع به بالا آمدن سطح آب نمودن و باعث پس زدن جریان آب می گردد، که این امر سبب بروز مشکلات فراوانی در سطح شهر می گردد. به منظور رفع این مشکل و ارائه راهکار مناسب جهت انتقال رواناب با استفاده از GIS نه تنها به شناسایی مناطق دچار آب گرفتگی پرداخته می شود بلکه نسبت به ارائه راه حل جهت ایجاد ظرفیت کافی برای دفع آب های سطحی اقدام می گردد. باتوجه به تحلیل صورت گرفته مشخص گردید که در قسمت جنوبی شهر اکثر کانال های انتقال دهنده رواناب توسط بارش با دوره بازگشت 5 سال، قادر به دفع رواناب نبوده و دچا آب گرفتگی می شوند. لذا در این زمینه نقشه هایی در زمینه نقشه هایی در زمینه پهنه بندی سیلاب تهیه گردید.

رواناب سطحی، GIS ، اب گرفتگی، ASSA ، IDF ، نیشابور