علی بصیرپور - معاون حفاظت و بهره برداری شرکت آب منطقه اصفهان
مینا بکی - دانشجوی دکتری دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان

افت زیاد سطح ایستایی و روند نامطلوب کمی و کیفی آبدهی چاه ها، چشمه و قنات ها در اغلب دشت ها، به هم خوردن تعادل آبی و به دنبال آن تعادل زیست محیطی حوزه های آبخیز، ناپایداری کشاورزی ودرنهایت تشدید روان بیان زایی در کشور معلول مستقیم بهره برداری بیش از حد از منابع آب زیرزمینی است تغذیه مصنوعی آبخون ها به روش پخش سیلاب در دشت ها راهکاری است که تاکنون در خیلی از مناطق کشور اجرا شده است. سیستم تغذیه مصنوعی با هدف ذخیره آب های سطحی مازاد در آبخوان های آب زیرزمینی به منظور بهبود کمی منابع آب و همچنین بهبود کیفیت آب در طی گذراز لایه های مختلف خاک صورت می پذیرد. اجرای طرح های تغذیه مصنوعی بنابر روش های جدید در استان اصفهان قدمت چندانی نارد از سال 1366 آغاز شده است در این مدت 17 طرح تغذیه مصنوعی توسط شرکت آب منطقه ای اصفهان در استان اجرا شده است براساس ارزیابی صورت گرفته در این پژوهش این طرح های تغذیه مصنوعی در مکان های احداث شده اند اما از نظر نگهداری و بهره برداری نیاز به رسیدگی بیشتری دارند.

تعادل بخشی، آب زیرزمینی، تغذیه مصنوعی، اصفهان، ارزیابی کلی، مکان یابی، مرمت ونگهداری