مرضیه فیضمندیان - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور واحد اندیمشک، تهران، ایران
محمد اورکی - استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور تهران جنوب، تهران، ایران
احمد علی پور - استاد تمام، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور تهران جنوب، تهران، ایران

هدف پژوهش تعیین اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی پنج عاملی بر تاب آوری و اضطراب کودکان اضطرابی 9 تا 12 ساله بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون –پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه - آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر اضطرابی 9 تا 12 ساله شهر پرند در سال تحصیلی 1397-1396 بود که از این میان تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفر آزمایش و کنترل قرار گرفتند. دو گروه در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون به مقیاس تاب آوری کودک و نوجوان- 28 ( انگار و لیبنبرگ، 2009 ) و مقیاس تجدیدنظر شده اضطراب آشکار کودکان رینولدز و ریچموند ( 1978 ) پاسخ دادند. گروه آزمایش بین مرحله پیش آزمون و پس آزمون مهارت های مثبت اندیشی پنج عاملی را به مدت 12 جلسه دریافت نمودند. داده های پژوهش به وسیله آزمون تحلیل کوواریانس و نرم افزار SPSS-20 تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که در مرحله پس آزمون بین تاب آوری و اضطراب گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود داشته است (p> 0/01). با توجه به یافته های پژوهش می توان عنوان داشت که آموزش مهارت های مثبت اندیشی پنج عاملی بر تاب آوری و اضطراب کودکان اضطرابی تاثیر دارد.

اضطراب، تاب آوری، مهارت های مثبت اندیشی پنج عاملی