ناصر سعادت خواه - کارشناس ارشد مهندسی آب، دانشگاه صنعتی شریف
مسعود تجریشی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شریف
احمد ابریشم چی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شریف

برآورد دقیق تبخیر به عنوان یکی از مؤلفه های سیکل هیدرولوژیکی از دغدغه های فکری کارشناسان و متخصصین علوم آبشناسی در مطالعات منابع آب، به شمار می آید. روشهای متعددی برای برآورد تبخیر وجود دارد که از آن جمله می توان به روشهای بیلان آبی، بیلان انرژی، انتقال جرم، روش ترکیبی انتقال جرم و بیلان انرژی (روابط نوع پنمن )،استفاده از تشتک تبخیر و روابط جربی اشاره نمود . با این وجود، تلاش برای ارائة روابط کاراتر که نیاز به اطلاعات کمتری است که توسط مورتون برای برطرف نمودن CRLE دارد، از سوی محققین دنبال می گردد. یکی از این مدلها، مدل برخی نقاط ضعف روابط پنمن و پریستلی -تیلور ارائه و در سال ١٩٨٢ اصلاح شده است . براین اساس و با موجود بودن داده های نسبتًا کافی، این مدل برای مخازن چاه نیمه بکار برده شد که مقایسة نتایج مدل با مقادیر واقعی میزان تبخیر ماهانه (روش بیلان آبی )، حاکی از اختلافی درحدود ٢٧ درصد بین آن دو بود . از اینرو با استفاده از مقادیر واقعی تبخیر و اصلاح و با شرایط مناطقی نظیر CRLE داده های موجود باد، بدون اینکه روابط اصلی مدل دچار خدشه گردد، مدل سیستان واسنجی گردید، بطوریکه قابلیتهای مدل علاوه بر مناطقی با جریان همرفت شدید، در مناطق دیگر نیز حفظ گردد.

تبخیر، مخازن چاه نیمه، مدل، CRLE، جریان همرفت