ابراهیم دلایی میلان - دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران
رضا خیرالدین - دانشیار گروه شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران
سیدعبدالهادی دانشپور - دانشیار گروه شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران

مدیریت سکونتگاه های رو ستایی به عنوان یکی از مهمترین ارکان نظام آمایش کشور، نقش بسیار مهمی در فرایند تو سعه و پایداری ابعاد مختلف این نوع سکونتگاه ها دارد. این نوع مدیریت در طول تاریخ در کشور با فراز و نشیبهای بالایی همراه بوده است. قوانین و مقررات کنونی حاکم بر نظام مدیریتی سکونتگاه های روستایی با ضعف، فقدان و خلاءهای حقوقی-مدیریتی همراه میباشد که بی توجهی به آن، پیامدهایی را به دنبال دارد که هم بر سکونتگاه های روستایی سایه افکنده است و هم نظام شهری را با چالشهایی روبه رو کرده است. از آنجا که این پژوهش به عنوان فتح بابی در موضوع نقد قوانین و مقررات حاکم بر مدیریت روستایی میباشد واکاوی محتوایی ابعاد حقوقی و مدیریتی، موضوع و ساختار اصلی پژوهش را شکل میدهد. این تحلیل در ب ستر قانون انتخابات دهیاری، قانون شورای ا سلامی رو ستا و روابط حا صل از کنش و واکنش متقابل بین کنشکران مدیریت روستایی صورت میگیرد. این نقد علمی و در بستر آن تبیین منطقی، در راستای پاسخ به این پرسشها است که، اولا نظام مالی- درامدی روستاها مبتنی بر چه سازوکار نظارتی و شفافیتی تعریف میشود ثانیا کنشگران حاکم بر مدیریت رو ستا کدامند و منشا قدرت و جایگاه قانونی آنها چیست . واکاوی ابعاد مغفول (کنشگران حاکمیتی) و ابعاد مجهول (نظام مالی -درامدی) در مدیریت روستایی ما را به رهیافتی نو در باب مناسبات و مقررات ناظر بر ماموریتهای دهیاری و شورای ا سلامی رو ستا هدایت میکند این رهیافت سیا سی بودن منا سبات در مدیریت رو ستایی و ابزاری بودن دهیاری و شورای اسلامی روستا برای نهادهای رسمی کشور را نمایان میکند.

مدیریت روستایی، نظام درآمدی، حاکمیت کنشگران، قوانین و مقررات.