غلامحسین کرمی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
داریوش حیاتی - استادیار بخش ترویج و آموزش کشاورزی دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز

ناحیه رویشی زاگرس از نظر وسعت و تنو عزیستی یکی از مناطق مهم و با ارزش کشور و ب هلحاظ تأمین و حفاظت از منابع آب و خاک،دارای نقشی ممتاز در اقتصاد ملی است. این ناحیه رویشی با وسعتی حدود 5 میلیون هکتار معادل 40 درصد از کل جنگ لهای کشور را در برمی گیرد. از سویی به دلیل استقرار سیست مهای ناپایدار تولید و بهر هبرداری و ضریب بالای آسی بپذیری مناب عطبیعی، روند فرسایش و تخریب محیط زیست در این ناحیه رویشی نگران کننده و استمرار این روند تبعات منفی زیادی در بر خواهد داشت. لذا برای حفظ حیات و استمرار فرایند تولید این در منطقه، رعایت اصول کشاورزی پایدار و اکولوژیک در اراضی زراعی و عرص ههای مناب عطبیعی ضروری است. جنگل داری اجتماعی با تلفیق سیستم های کشاورزی و جنگ لداری، به دلیل توجه به معیشت پایدار جنگل نشینان همراه با احیاء و حفاظت از منابع، م یتواند ضمن افزایش بهره وری کشاورزی، محیط زیست را نیز محافظت نماید

جنگل داری اجتماعی، منابع طبیعی، ناحیه رویشی زاگرس، حفاظت پایدار