کیومرث کریمی - استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران
مسعود نجاری - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، گروه علوم تربیتی، جهاد دانشگاهی، سقز، ایران
سیران نیک نام - کارشناس ارشد آموزش پیش دبستان، گروه علوم تربیتی، جهاد دانشگاهی، سقز، ایران
کامران مام قادری - کارشناسی ارشد آموزش ابتدایی، گروه علوم تربیتی، دانشگاه علمی کاربردی، بوکان، ایران

افسردگی، یکی از شایع ترین بیماری های جهان با شیوع بالاست و بار اجتماعی- اقتصادی سنگینی را بر جامعه تحمیل می کند. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی میزان افسردگی در بین رسته های مختلف ناجا انجام گرفته است. در این پژوهش، طرح تحقیق از نوع علی- مقایسه ای(پس رویدادی) است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان ناجا در سال 1396-97 می باشد که در شهرستان سنندج مشغول به فعالیت بودند و تعداد 180 نفر از طریق روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه افسردگی بک 1961 پاسخ دادند. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ 0/89 بدست آمد. جهت تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل واریانس یک راهه ANOVA استفاده گردید و به بررسی و مقایسه افسردگی در بین رسته های مختلف پرداخته شد. یافته های پژوهش نشان داد که از لحاظ آماری تفاوت معناداری بین میزان افسردگی در رسته های ناجا وجود دارد و از این میان رسته راهور نسبت به سایر رسته ها از میزان افسردگی بالاتری برخوردار بود و همچنین رسته ی نیروی انتظامی از کمترین میزان افسردگی بهره مند بود. با توجه به نتایج حاصله می توان پیشنهاد کرد که ترغیب افراد به استفاده از خدمات مراکز مشاوره در سطح شهرستان یا مراکز مشاوره ناجا به وسیله ی آگاه شدن از فواید مشاوره و اطلاع رسانی آن در رسته های مختلف و همچنین بها دادن به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی و گسترش آن صورت پذیرد و مسئولان با درک درست از ابعاد شخصیت کارکنان در جهت بهبود و تقویت متغیرهای سلامت روان گام بردارند

افسردگی، کارکنان ناجا، رسته، سنندج