رضا بهمرام - عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی- دانشکده علوم کشاورزی
رضا سیدشریفی - عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی- دانشکده علوم کشاورزی

برای بررسی تاثیر وراثت پذیری و نشانگر بر صحت ارزش اصلاحی، ژنومی با 6 کروموزوم که طول هریک 100 سانتی مورگانبود، شبیه سازی شد. برای ایجاد عدم تعادل پیوستگی کافی و تعادل رانش- جهش بعد از 50 نسل آمیزش تصادفی در یکجمعیت با اندازه موثر 100 نفر، تعداد افراد به 1000 نفر شامل 500 نر و 500 ماده افزایش یافت. دو مقدار وراثت پذیری0/05 و 0/30) و دو تعداد متفاوت برای نشانگرها ( 200 و 400 ) در نظر گرفته شد. هر شبیه سازی ده بار تکرار شد و نتایج میانگینی از این تکرارها بود.مقادیر صحت ارزش اصلاحی برای صفات پیوسته بین 0/30 تا 0/63 و برای صفات آستانه از 0/24 تا 0/61تغییر کرد. عموما نتایج حاکی از این بود که در بیشتر موارد، افزایش تعداد نشانگرها و وراثت پذیری میتواند برای بالا بردن صحت ارزش اصلاحی و پیشرفت ژنتیکی در اصلاح نژاد موثر باشد، اگرچه افزودن تعداد نشانگرها در برخی موارد به ویژهبعد از افزودن 400 نشانگر منجر به کاهش مقدار صحت شد. مقادیر صحت ارزشهای اصلاحی برای صفات با وراثت پذیری کمنسبتا بالا بود که بیانگر این بود که انتخاب ژنومی میتواند به ویژه برای بهبود انتخاب در صفات مربوط به سلامتی و باروریمفید باشد. اگرچه باید افت قابل توجه در صحت و پاسخ به انتخاب بعد از نسلهای اولیه در برنامه های دراز مدت اصلاح نژاد رادر نظر بگیریم.

ارزش اصلاحی، انتخاب ژنومی، صحت، نشانگر، وراثت پذیری