مهدی نیکنام - دکتری معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه هنر و معماری، تهران، ایران
شایان محمودی - کارشناسی معماری، آموزشکده فنی و حرفه ای شهید بهشتی، واحد کرج، گروه هنر و معماری، کرج، ایران
علی رضوانی - کارشناسی معماری، آموزشکده فنی و حرفه ای شهید بهشتی، واحد کرج، گروه هنر و معماری، کرج، ایران

ایده ی تمایل به یک جامعه ی آرمانی و مطلوب، یک ایده ی بنیادین در تاریخ فکری بشری است که قدمت آن به آغاز زندگی انسان روی زمین و هبوط حضرت آدم در آن بر می گردد. مهمترین مولفه در آثار و اندیشه های ادبای معاصر اظهار علاقه به کمال و خیر مطلق است. توجه به زندگی به ویژه جامعه بشری و رواج مبانی والای بشری، آرمان خواهی، ستیز علیه فاصله طبقاتی، تلاش در پی ریزی جامعه ای مبتنی بر عدالت و محبت از مسائل مهم در ادبیات معاصر به شمار می رود. ادبیات،برای طرح این چنین اندیشه هایی عرصه مناسبی در اختیار شاعران و نویسندگان قرار داده است. شاعران نیز همواره از این مقوله غافل نبوده اند و در اشعار خود به روایت آرمان شهر خود پرداخته اند. آرمان شهر، تجلی برآورده شدن آرزوهای شاعر برای بقا است و پناهگاه خوبی برای گریز از مشکلات زندگی شاعر است. نتایج حاصل از این پژوهش که از طریق مطالعات کتابخانه ای و به روش تحلیلی- توصیفی به دست آمده، نشان می دهد که از نظر ماهوی و جغرافیایی، شهری که سنایی آن را شهر خدا مینامد، با آرمانشهر نازک الملائکه که سرزمینی ماورایی و مرجع و منشا تمامی نیکی هااست، تقریبا یک سخن را در اشعار خود در این زمینه جاری میسازند.

آرمانشهر، ادبیات، نازک الملائکه، شهر خدای سنایی