CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

طراحی بهینه خطوط انتقال آب در حالات ماندگار و ناماندگار با استفاده از الگوریتم ژنتیک

عنوان مقاله: طراحی بهینه خطوط انتقال آب در حالات ماندگار و ناماندگار با استفاده از الگوریتم ژنتیک
شناسه ملی مقاله: CEUCONF06_0252
منتشر شده در ششمین کنفرانس ملی پژوهشهای کاربردی در مهندسی عمران، معماری و مدیریت شهری و پنجمین نمایشگاه تخصصی انبوه سازان مسکن و ساختمان استان تهران در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:

عبدالرسول احمدی - دانشجوی دکتری مهندسی عمران، مربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد فارسان، فارسان، ایران
محمد بستان - دکترای مهندسی عمران، مربی دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
امین احمدی - دکترای مهندسی عمران، استادیار دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهرکرد، ایران

خلاصه مقاله:
در این مقاله مدلی غیرخطی و مقید برای طراحی بهینه خط انتقال آب به فرم استاندارد در حالات ماندگار و ناماندگار توسعه داده شده و به کمک الگوریتم ژنتیک این مدل برای یافتن قطر لوله، تعداد پمپ های موازی، تعداد طبقات پمپ و ابعاد تجهیزات کنترل ضربه قوچ بهینه سازی شده است. برای بررسی این مدل، یک خط انتقال بین دو مخزن با اختلاف ارتفاع 136 متر و دبی حالت ماندگار 757 لیتر بر ثانیه مجهز به مخازن ضربه گیر فشرده ی هوا یک طرفه در نظر گرفته شده است. برای ارزیابی کارایی مدل توسعه داده شده، خط انتقال بصورت توامان در حالات ماندگار و ناماندگار، طراحی بهینه شده و با نتایج طراحی نرمال در حالت ماندگار و تجهیز در حالت ناماندگار با نتایج کار محققان قبلی مقایسه شده است. در ادامه به منظور دریافت درک روشنتری از وابستگی طراحی بهینه ی خط انتقال به پارامترهای ثابت طراحی، با استفاده از مقادیر مختلف نرخ تورم، هزینه واحد انرژی، هزینه واحد احداث پمپ، مخازن هوا و مخازن یکطرفه، مدل بهینه سازی اجرا شده و نسبت به این پارامترها آنالیز حساسیت شده است. نتایج حاکی از کارایی قابل قبول مدل بهینه سازی، در کاهش هزینه های تمام شده طرح علی رغم رعایت تمام محدودیت ها و استاندارد های خط انتقال می باشد.

کلمات کلیدی:
خط انتقال آب، بهینه سازی، ضربه قوچ، الگوریتم ژنتیک

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/927334/