معصومه جعفری آزارکی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه گیلان
مریم جعفری مهرآبادی - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه گیلان
اصغر شکرگزار - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه گیلان
فاطمه سالاروندیان - مدرس دانشگاه وکارشناس حمل ونقل و ترافیک منطقه ۱۲ شهرداری تهران

سیاست گذاران حمل ونقل به دنبال گسترش معضلات و هزینه های حمل ونقلی و آلودگی های زیست محیطی ناشی از تعدد وسایل نقلیه شخصی، به دنبال بهبود شرایط حمل ونقلی جامعه، سیاست هایی را اتخاذ می کنند، این سیاست ها به دنبال به حداکثر رساندن کارایی سیستم حمل و نقل شهری با کاهش استفاده غیرضروری وسائل نقلیه شخصی و گسترش سایر شیوه های حمل ونقلی سالم تر و کاراتر است، که شامل حمل ونقل عمومی و غیرموتوری می گردد. روش تحقیق از نظر نحوه گردآوری اطلاعات، اسنادی است، با توجه به مطالعه منابع کتابخانه ای مختلف عموما نتایج حاکی از این بوده است که باید سیاست های جذبی و دفعی توامان برای مدیریت ترافیک شهری اعمال شود تا اثربخشی سیاست ها بیشتر شود، و برای اینکه سیاست های دفعی از طرف مردم استقبال بیشتری داشته باشد، باید زیرساخت های سیاست های جذبی مانند توسعه حمل ونقل عمومی، دوچرخه سواری و زیرساخت های پیاده روی به نحو مناسبی در نظر گرفته شود تا مردم انگیزه استفاده از روش های حمل ونقل جایگزین را داشته باشند.

سیاست، حمل ونقل شهری