سحر کیوانی اسکویی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
حجت اله رشید کلویر - استادیار گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
حسن اکبری - استادیار گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
علی رضایی شریف - استادیار گروه آموزش علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل

محیط به عنوان یکی از عوامل موثر بر روحیه انسان باید به تفاوتهای افراد اهمیت دهد و میبایست پاسخگوی نیازهای متفاوت آنها باشد. شرایط خاص کودکان مبتلا به اوتیسم نیاز به طراحی مناسب جهت کنترل رفتار و بهبود سلامت روانی آنها را دارد و همچنین زمان زیاد سپریشدهی دانش آموزان در محیطهای آموزشی و کلاسهای درس، محیطی سالم و ایمن را برای کودکان طیف اوتیسم میطلبد. هدف از پژوهش حاضر شناسایی معیارهای کلاس درس دوستدار کودک مبتلا به طیف اوتیسم است. مقاله حاضر با رویکردی روانشناختی و با استفاده از روش توصیفی_تحلیلی و نیز بهرهگیری از مطالعات و منابع اسنادی به شناخت مفاهیم و اهمیت موضوع پرداخته است و درنهایت به بیان معیارهای کلاس دوستدار کودک مبتلا به طیف اوتیسم و ملاحظات آنها میپردازد.

اختلال اوتیسم، معماری، روانشناسی محیط، دوستدار کودک