هادی زاهدی - کارشناس ارشد علوم و مهندسی محیط زیست (دانشگاه شهیدبهشتی تهران)
یوسف رشیدی - استادیار گروه فناوریهای محیط زیست دانشگاه شهیدبهشتی تهران
سیدحسین هاشمی - دانشیار گروه فناوریهای محیط زیست دانشگاه شهیدبهشتی تهران

در حال حاضر کنترل آلودگیهای صوتی به یکی از دغدغه های مسئولین برنامه ریزی شهری و نیز سازمان حفاظت محیط زیست تبدیل شده است. کلانشهرها مانند تهران به دلیل ظرفیت بالای حمل و نقل و احداث بزرگراه های پرترافیک به عنوان اولویت های کنترل صوتی به حساب می آیند. همانطور که مشخص است در این شهرها به دلیل تراکم بالای جمعیت، افراد بیشتری در معرض صدا قرار میگیرند و احداث ساختمانها در فاصله چند متری از حاشیه بزرگراه ها ناگزیر است.[1] در تهران در بزرگراه هایی همچون صدر، آیت االله حکیم، شهید چمران، کردستان و ... مانع های صوتی نصب شده است که از مانعهای شفاف به شمار میروند. در این پژوهش سعی میشود تا نتیجه نصب موانع بزرگراه آزادگان مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرند. دیوارهای صوتی علاوه بر امکان سنجی منطقه جهت احداث، مدل سازی و شبیه سازی پیش از نصب، پس از نصب نیز می بایست مورد ارزیابی قرار بگیرند تا نتیجه و نقش آنها مشخص گردد، چرا که در صورت عدم احراز کاهشی قابل قبول در تراز معادل صوت، نصب مانع با توجه به بودجه صرف شده فاقد توجیه منطقی میباشد و می بایست نسبت به اصلاح آن اقدام نمود و همچنین از تکرار اشتباهات رخ داده در بخشهای طراحی، نصب و ... در سایر طرحهای مشابه جلوگیری نمود. در آغاز با استفاده از دستگاه صداسنج (Bruel & Kjaer 2236) عملکرد این دیوار صوتی به صورت میدانی اندازه گیری شد، در مرحله ی بعد به تحلیل نتایج و مقایسه تراز معادل صوت محیطی با استاندارد تراز معادل صوت در هوای آزاد مناطق مسکونی کشور پرداخته شد، سپس با استفاده از نرمافزارهای TNM2.5(Traffic Noise Model) و Surfer14 و داده های شرکت کنترل ترافیک تهران اقدام به شبیه سازی شرایط صوتی منطقه مورد مطالعه نمودیم. با وجود عملکرد قابل قبول دیوار صوتی در این منطقه، نتایج این پژوهش حاکی از عدم برقراری استاندارد صدا در هوای آزاد مناطق مسکونی میباشد.

دیوار صوتی ، تراز معادل صوت ، اندازه گیری میدانی ، شبیه سازی