یوسف مهدوی نسب - عضو هیئت علمی گروه تکنولوژی آموزشی دانشگاه خوارزمی
مهسا مرادی - دانشجوی دکتری تکنولوژی آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی

با وجود پیشرفت ھای عمده در زمینه عصب شناسی، تحقیقات علم اعصاب، چه در نظر و چه در عمل کاربرد مھمی درآموزش و پرورش نیافته است به ویژه مباحث مرتبط با نحوه تعامل در محیط یادگیری از نظر ریشه ھای عصب شناسی مغفول واقع شده است. به ھمین دلیل ھدف پژوھش حاضر بررسی مبانی عصب شناسی تعامل و کاربرد آن در یادگیری است. مقاله حاضر یک مطالعه تحلیلی توصیفی است که از طریق جستجو در مقالات منتشر شده پایگاه ھای اطلاعاتی علمی science direct Google scholar و برخی پایگاه ھای اطلاعاتی فارسی با استفاده از کلید واژه ھایی چون Neuroscience of educational interaction, Neuroscience of learning interaction, Neuroscience of teaching interaction نگارش گردیده است. مقاله ھای مرتبط با حوزه عصب شناسی و آموزش که کلید واژه ھا و یافته ھای آن مورد بررسی نویسندگان مقاله که از متخصصین علوم تربیتی ھستند قرار گرفت. یافته ھا و اطلاعات مورد نظر این مقاله ھا جھت دستیابی به ھدف پژوھش که شامل بررسی چگونگی استفاده از یافته ھای عصب شناسی در انواع تعامل در یادگیری است مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و مقالات نامرتبط از چرخه پژوھش حذف شدند و با محدودیت در نظر گرفته شده مقاله ھای مرتبط مورد واکاوی قرار گرفت. نتایج پژوھش حاضر نشان می دھد: جذابیت محتوا و در نظر گرفتن منطقه سیالی ذھن، مساله محوری ایجاد چالش درونی، ارائه محتوای کاربردی و متناسب با نیازھای واقعی یادگیرنده، ارائه الگو و مثال ھای مناسب، ارائه بازخورد مناسب، در نظر گرفتن سطح و شرایط یادگیرنده، ارائه محرک ھای چند وجھی با استفاده از روش ھای تدریس و محتوای مناسب، توجه به ظرفیت کانال ھای شناختی انسان و در نظر گرفتن بار شناختی در یادگیری، ایجاد محیط و روابط عاطفی مطلوب بین عناصر مختلف تعامل در آموزش (یادگیرنده، استاد، محتوا) و توجه به یادگیری مشارکتی و ھمکاری و بحث و گفتگو میان یادگیرندگان از جمله مواردی ھستند که مورد پشتیبانی یادگیری مبتنی بر مغز و عصب شناسی تعامل و یادگیری ھستند و باعث ایجاد تعامل مطلوب در محیط ھای یادگیری می شوند.

عصب شناسی تربیتی، تعامل آموزشی، آموزش مبتنی بر مغز