زینب حبیبی دهنه سیری - کارشناس ارشد گروه علوم تربیتی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
حبیب پاسالارزاده - استادیار گروه جامعه شناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
رضا فراشبندی - دانشجوی دکتری گروه فلسفه تعلیم و تربیت، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران

هدف این پژوهش بررسی تاثیر عشق به نوع دوستی در مدیران بر بهروزی معنوی کارکنان اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان بوشهر بوده است. جامعه آماری این پژوهش 171 نفر از کارکنان اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان بوشهر در سال 1396 بود که از میان آنها بر اساس فرمول کوکران و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده 118 نفر به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. نوع این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر نحوه جمع آوری داده ها، توصیفی– پیمایشی است. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های عشق به نوع دوستی فرای (2005) و بهروزی معنوی میلین (2003) استفاده گردید. در تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته ها نشان داد که عشق به نوع دوستی در مدیران بر بهروزی معنوی کارکنان اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان بوشهر تاثیر معناداری دارد، به این معنا که هر چقدر عشق به نوع دوستی در مدیران در سطح سازمان ارتقاء یابد، سطح بهروزی معنوی کارکنان نیز بیشتر می شود. نتیجه کلی پژوهش نشان داد که ارتقای عشق به نوع دوستی در مدیران تا حد زیادی می تواند به بهروزی معنوی کارکنان اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان بوشهر کمک نماید. بنابراین پیشنهاد می شود مدیران این سازمان ابتدا با اهرم جذب و محبت اعمال مدیریت کنند و سپس برمعنویت در کارکنان ارتقاء دهند، زیرا عشق و محبت قبل از قوانین حاکم بر روابط انسانی ضامن اجرای قوانین هستند.

عشق به نوع دوستی، بهروزی معنوی، اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان بوشهر.