سید رضا امینی نیاکی
احمد غضنفری مقدم

     استفاده از الیاف گیاهی برای تقویت محصولات بیوکامپوزیتی اخیرا مورد توجه محققین قرار گرفته است. لیگنین موجود در این الیاف باعث کاهش خصوصیات مکانیکی بیوکامپوزیت­ها شده و لازم است الیاف تحت تیمار شیمیایی قرار گرفته تا لیگنین آن­ها کاهش یابد. در این پژوهش با استفاده از روش پاسخ سطح (RSM) و تابع مطلوب به بهینه سازی متغیرهای موثر در فرآیند کاهش لیگنین الیاف خرما پرداخته شد تا الیافی با حداقل لیگنین و حداکثر استحکام کششی بدست آید.  متغیرهای مستقل در نظر گرفته شده در این پژوهش عبارت بودند از: 1) درصد وزنی آب اکسیژنه، 2) در صد وزنی هیدرواکسید سدیم، 3) دمای محلول قلیایی و 4) مدت قرار دادن الیاف در محلول. آزمایش­ها براساس طرح مرکب مرکزی چرخشی انجام و از دو چند جمله­ای درجه دوم برای بیان تابع وابستگی بین متغیرهای مستقل و متغیرهای وابسته (لیگنین و استحکام کششی) استفاده شد. مقادیر پیش بینی شده توسط دو مدل بدست آمده با نتایج آزمایشگاهی مطابقت خیلی بالایی داشتند (98/0 = R2). مقادیر بهینه متغیرهای مستقل که با استفاده از روش تابع مطلوب بدست آمدند عبارت بودند از: آب اکسیژنه (wt) 5/4% ، هیدروکسیدسدیم (wt)  7/5% ، دما C°9/41 و مدت آزمایش 8/16 ساعت. آزمایش­های انجام شده با مقادیر بهینه شده میانگین لیگنین و استحکام کششی الیاف را به ترتیب 23/10% و MPa 08/220 نشان دادند

الیاف خرما لیگنین بهینه سازی پاسخ سطح استحکام کششی