سیده رقیه خاتمی - دانشجوی ارشد رشته علوم و تکنولوژی بذر، دانشگاه محقق اردبیلی
محمد صدقی - دانشیار دانشگاه محقق اردبیلی
رئوف سیدشریفی - دانشیار دانشگاه محقق اردبیلی

در پژوهش حاضر اثر انواع پرایمینگ بر میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت شامل کاتالاز (CAT)، آسکوربات پراکسیداز (APX)، سوپراکسید دیسمیوتاز (SOD)، مالون دی آلدئید (MDA) و گلوتاتیون ردکتاز (Gred) تحت تنش خشکی برای بذور ذرت رقم 704 بررسی شد. تیمارهای آزمایش، شامل تیمارهای خشکی در 4 سطح (0، 3-، 6- و 9-) و پرایمینگ (هورمون پرایمینگ، هیدروپرایمینگ، اسموپرایمینگ، اسید آسکوربیک و شاهد) بودند. نتایج نشان داد که اثر متقابل تیمار خشکی و پرایمینگ بر تمامی صفات به جز درصد جوانه زنی معنی دار بود. بیشترین قدرت گیاه چه (15/996) در تیمار پرایمینگ شاهد و سطح خشکی شاهد به دست آمد. بیشترین میزان فعالیت آنزیم (35 میکرومول بر دقیقه بر میلی گرم پروتئین) در پرایمینگ با اسید آسکوربیک و سطح خشکی 9- بار دیده شد. همچنین حداکثر میزان آسکوربات پراکسیداز در تیمار هورمون پرایمینگ و سطح خشکی 9- بار به دست آمد در حالی که کمترین فعالیت آن در سطح خشکی شاهد و تیمار اسموپرایمینگ مشاهده شد. بیشترین میزان مالون دی آلدئید در سطح خشکی 9- بار و در پرایمینگ شاهد به دست آمد. بالاترین میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسمیوتاز در سطح خشکی 9- بار بود. همچنین بیشترین میزان گلوتاتیون ردکتاز در پرایمینگ با ویتامین c و سطح خشکی 9- بار به دست آمد.

پرایمینگ، خشکی، قدرت گیاه چه، آنزیم های آنتی اکسیدانت