محمد مهدی یعقوبی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
امیر عباس رصافی - دانشیار، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
حمید میرزاحسین - دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران

با توجه به محدودیت های مالی و مکانی و مشکلات آلودگی های زیست محیطی در سطح معابر کلان شهر تهران، امروزه بیش از هر زمان دیگری احساس نیاز به استفاده از مدل های تقاضای سفری می شود که رویکردشان از پیش بینی و عرضه1 به پیش­بینی و جلو­گیری2 از تقاضا تغییر کند؛ از این رو در این مقاله پس از معرفی سیر تکاملی مدل های پیش بینی سفر، به مقایسه ی کمی وکیفی بین دو مدل مهم سفر-مبنا3و فعالیت- مبنا4 پرداخته شده است، در انتها نیز از آنجایی که ساخت هر دو مدل سفرمبنا و فعالیت مبنا وابسته به ویژگی های اقتصادی-اجتماعی و اطلاعات سفر افراد است و امکان ساخت هر دو مدل برای شهر تهران وجود دارد، سعی در پیشنهاد مدل مناسب برای پیش بینی تقاضای سفر شهر تهران، با توجه به شرایط این کلان شهر شده است. دراین بررسی ها مشخص شد که با اینکه مدل های فعالیت -مبنا ابزار مناسبتری برای تحلیل سیاست گذاری های مختلف بر روی تفاضای سفر شهری هستند، ولی به دلیل ساده سازی های زیاد در هنگام مدلسازی مفهوم فعالیت و نیازمندی زیاد این مدل­ها به داده ها، ماتریس مبدا-مقصد به دست آمده از مدل های سفر-مبنا به نسبت ماتریس مبدا-مقصد مدل های فعالیت- مبنا، به جریان عبوری خودروهای مشاهده شده در سطح معابر شهر، نزدیک تر است که این امر، نتایج نزدیک تر به واقعیت را مهیا خواهد ساخت.

تقاضای سفر, تهران, سفر-مبنا, فعالیت- مبنا, مدل ناهمفزون