مصطفی شفاعتی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه راه و ترابری دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
امین میرزا بروجردیان - عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تربیت مدرس

عابران پیاده در بخش­هایی مانند تقاطع های بدون چراغ بعضا در ریسک بالایی قرار می­گیرند. عابران در این تقاطع­ها با وسایل نقلیه مختلفی از جمله اتومبیل ها و موتورسیکلت ها تداخل دارند. در این تحقیق با استفاده از شاخص­های تداخلی زمان تا تصادف و زمان پس از تخطی، ایمنی عابران پیاده در تداخل با این دو نوع وسیله مقایسه می­شود. تقاطع بدون چراغ وصال-بزرگمهر در تهران برای مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است. برای بررسی­های آماری، از تحلیل آنووای یک طرفه استفاده شد. تعداد مشاهدات برای هر کدام از متغیرهای وابسته زمان تا تصادف و زمان پس از تخطی به ترتیب 758 و 791 مشاهده هستند. میانگین لگاریتم شاخص زمان تا تصادف در موتورسیکلت ها 03/0 کمتر از اتومبیل ها بود. همچنین میانگین لگاریتم شاخص زمان پس از تخطی در وسایل نقلیه نیز 09/0 کمتر از موتورسیکلت­هاست. از شاخص زمان تا تصادف، برای شناسایی وضعیت­های دارای پتانسیل خطر و از شاخص زمان پس از تخطی برای شناسایی وضعیت­های بحرانی برای عابران پیاده استفاده شده است. چون شاخص زمان تا تصادف، در تداخل موتورسیکلت با عابر، کمتر است، بنابراین موتورسیکلت­ها، پتانسیل خطر بالاتری را برای عابران به وجود می­آورند. اما چون شاخص زمان پس از تخطی در تداخل عابر و اتومبیل بدتر است، اتومبیل­ها، احتمال ایجاد شرایط بحرانی را برای عابران پیاده افزایش می­دهند.  

ایمنی عابر پیاده, تقاطع بدون چراغ, شاخص زمان پس از تخطی, شاخص زمان تا تصادف, شاخص فاصله زمانی