مهتا تاری - استادیار گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره)

اسکان در فضای امن و مطلوب یکی از نیازهای اولیه انسان امروز است. پس از هر سانحه با خسارات و صدماتی که به زیستگاه های دائمی وارد می آید مردم سرپناه و مسکن خود را از دست می دهند و ازآنجاکه ساخت مسکن دائم برای بازماندگان، نیاز به صرف وقت و هزینه زیادی دارد و در مدت زمان محدود و کوتاه مقدور نیست، بحث اسکان موقت مطرح شده و جایگاه خاصی می یابد. هدف اصلی این پژوهش مطالعه مصالح و سازه های مناسب برای مناطق بحران زده و بررسی و ارزیابی اسکان موقت بعد از سوانح طبیعی، ارتقای کیفیت مسکن موقت و ایجاد راه حل هایی برای حل مشکلات با مصالح منعطف، مقرون به صرفه و مناسب آسیب دیدگان است. از دیگر اهداف این پژوهش می توان به بررسی مصالح نو در احداث مسکن موقت برای مناطق بحران زده و معرفی مناسب ترین گزینه برای مسکن های موقت اشاره نمود. جهت نیل به اهداف این پژوهش با استفاده از جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی ابتدا پیشینه نظری پژوهش های موردی مرتبط با این تحقیق بررسی می شوند. در ادامه تجارب عملی، بررسی نمونه های موردی و مقایسه تطبیقی نمونه ها صورت می گیرد، همچنین به استانداردها، ضوابط و برنامه فیزیکی موردنیاز طراحی پرداخته می شود و در انتها با استفاده از تکنیک SWOT ارزیابی نقاط قوت، ضعف تدوین شده است. همچنین با حضور کاربران در روند تحقیقات، علاوه بر درک دقیق تر نیازها و خواسته هایشان، ویژگی های رفتاری و روانی آن ها برای نزدیک شدن به معیارها بسیار موثر بود. نتایج حاصل از تحقیقات میدانی پژوهشگر و رده بندی در جلسات بارش افکار توسط نگارنده مورد تدقیق قرار گرفت که نهایتا به استنتاج و تحلیل شامل استخراج معیار های نهایی از داده های به دست آمده برای ارائه الگوی بهینه منتج شده است.

مسکن موقت، مناطق بحران زده، مصالح، سرپناه، اسکان