هومن خان بابائی - بخش تحقیقات دامپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کردستان، ایران
میثم مروجی - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد، واحد سنندج، کردستان، ایران
لقمان اکرادی - گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد، واحد سنندج، کردستان، ایران
محمد خضری - بخش تحقیقات دامپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کردستان، ایران

زمینه مطالعه: سلامت شکمبه در نشخوارکنندگان از اهمیت بالایی برخوردار است، چراکه به-واسطه ی فعالیت شکمبه فرآورده هایی نظیر شیر، گوشت و جنین حاصل می گردند. عوامل بسیاری قادر می باشند که سلامت شکمبه را تحت تاثیر قرار دهند و عملکرد آنرا مختل نمایند.هدف: بررسی فراوانی ضایعات هیستوپاتولوژیک ناشی از رومنیت در گوسفندان بوده است.روش کار: برای این منظور ، تعداد 1562 شکمبه گوسفند کشتار شده در کشتارگاه صنعتی شهرستان سنندج جهت بررسی هرگونه ضایعه مورد معاینه ی ماکروسکوپیک قرار گرفتند. از این تعداد 23 شکمبه دارای ضایعات بوده که در ظروف حاوی فرمالین 10 درصد جهت ارزیابی های میکروسکوپیک با استفاده از روش رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین به آزمایشگاه آسیب شناسی ارجاع داده شدند. نتایج: در مشاهدات ماکروسکوپیک، تورم (22/65 درصد)، تورم و پرخونی کانونی(43/30 درصد) و بلندی پاپیلا (35/4 درصد) دیده شد. بیشترین علائم میکروسکوپیک مشاهده شده درضایعات شکمبه شامل: ادم زیر مخاط (69/32 درصد)، رومینیت ائوزینوفیلیک (07/23 درصد)، پاراکراتوز( 46/13 درصد)، رومینیت گرانولوماتوز (69/7 درصد) و دژنرسانس آبکی و رومینیت حاد چرکی ( 76/5 درصد) بودند. نتیجه گیری نهایی: ضایعات پاتولوژی شکمبه می تواند به دلیل تغییرات هیپرپلازی بر اثر تحریکات مکانیکی، استرس، بیماری های انگلی و تغذیه از علوفه ی خشبی بالغ باشد.

شکمبه, کشتارگاه, گوسفند, میکروسکوپیک, هیستوپاتولوژی